Wiérztë

starota

przëzéróm sã czasã stôrim lëdzóm

szãtolącym sã na zeslach w tramwaju

taczim ze zestarzałima sercama

i z môrlënama na dëszë

zadichónyma ù wstãpu w krôjnã céni

czej stóną przed anielsczim òrszakã

jakbë błagelë ò wespółczëcé

wszëtkò na to wëzdrzi

że stôri lëdze mają gòrzi

nigle stôré zwierzãta

są wierã barżi pòsmùtniałi

swòją przëtomnoscą

wiedzą że zymk ju nie przińdze nazôd pò jeseni

pò szescdzesątim pierszim gòdnika

ùmiérô w nich dzeckò

i zaczinô sã stracenié widzalnoscë

kôrbiónczi z nieprzespónym ksyżëcã

sygająco dłudżé

bóle kòsteczków ze starotë

to wszëtkò slédny

trzecy akt dramatu

co nié dëcht sã ùdôł Bògù

pò młodoscë

tak pò prôwdze mało chto rozmieje

bëc stôrim

 

pòsobnô roczëzna zymkù

pòsobnô roczëzna zymkù

pamiãtôsz pierszi rôz

czej jes pòlizôł krople na mòjich pòwiekach

widzałë naju kwiatë

i òszklony nocną cénią

ksyżëc w skòrëpce

të wëłowił dlô mie żółwie

spòd tôflë jezora

jes chcôł mie dac remiona

jô miała strach przëjąc

dłónie mie dërżałë jak trôwa

spłoszoné swiôdczëną widów

czasã të sadnął kòl

kôrbiącë ò lëdzczich kriształach

jes robił taczé miłotné zaklicé

chwatającë farwë w òczach

më dozrzéwelë wzôjno

nawetka w przëmrozkach

zëmnëch pòd skórką òceanu

i tej wasta słuńce

zapachniôł pòmarańczą

 

wicy wiérztów na starnie: http://hannamakurat.pl/

Leave a Reply

  

  

  

This website uses cookies to offer you the best experience online. By continuing to use our website, you agree to the use of cookies.